Z E LF V E R D E D I G I N G

[Uit: Snackpalace]

Als iemand waar dan ook mijn privacy induikt

mijn vriendelijkheid misbruikt

om mij in te kunnen pakken dan zet ik hem te kakken

kan niet schele welke plek

en welke rijkdom hij gewoon is

ik val niet voor kapsones

ik ben wel aardig maar niet gek

Maar wat ik denk te doen,

zo daadkrachtig assertief

loopt stuk op goed fatsoen

en de beperking van mijn kracht

ik ben te zacht, te lief, te groen

Legt iemand ongevraagd z’n hand in m’n kruis

dan schreeuw ik handen thuis

als je niet wilt dat ik ga hakken

ik laat mij door niemand pakken

als jij denk de haan te zijn

die mij probeert te naaien

dan laat ik je kraaien van de pijn

Als zo’n hufter ‘s avonds laat

op straat mij lastig valt

dan schreeuw ik lazer op

als je niet wilt dat er een schop

in jouw kippenhokje knalt

- ik zal hem op het asfalt kwakken

en bewerken met m’n hakken

- ik zal met oorverdovend gillen

de lenzen uit z’n ogen trillen

- ik zal mijn passie voor karate

op z’n varkenskop loslaten

- en als ie toch van mij mocht winnen

zal ik ‘m dood of levend vinden

- ik zal ‘m zwetend doen ontwaken

als ie ooit nog denkt te slapen

- en bij het in de spiegel kijken

denkt ie enkel: wat een eikel

als jij je botte lijf wilt misbruiken op het mijne

behoor je tot de zwijnen die rijp zijn voor de slacht

Te lief te zacht te groen, juist dat is mijn talent

bespaar mij het moment dat lompe lustbevrediging

mij dwingt tot zelfverdediging

want waarom niet gewoon

als wij elkaar ontmoeten

passeren of begroeten

zoals mensen kunnen doen

of als je dat niet wilt, of als je dat niet kunt

dat je mij m’n vrijheid gunt, zoals ik jou de jouwe laat

(maar ietsje minder groen, dat kan geen kwaad

dus geef me rustig raad, wat daar aan valt te doen)