EEN HANDVOL TREDEN

ZOLDER

Een handvol treden

rechtop overeind

wacht , sluit gordijnen

tot het komt en weer verdwijnt,

dit is liefde met een deur

LATER IN DE EEUWIGHEID

dit keer lag het niet aan mijn moeder,

mijn moeder leeftt niet langer naast mij,

tijden gaan voorbij, ook wij

Ze ging dood

toen ik bij op de kamer zat en naar haar keek

ik kijk naar haar foto op de schoorsteenmantel

ik ben geen moederskindje,

ik ben een moederszoon,

Zoals ze briefjes naar me schreef, zoals ik ze vanmorgen las,

hing ze voor even weer aan de telefoon

vroeg mij hoe het was, net zo als ik aan haar

ach het gaat zo zijn gangetje, het oude mens is moe, dat mag toch als je zo oud bent

en jij? Houd je het nog een beetje vol

dat moet voor Rita ook niet makkelijk zijn

nee mam

ik zal voor je bidden jongen

VOOR IDA GERHARDT

Toen de zeeman de sirene hoorde

stopte zij haar vingers in zijn oren.

En ging bij hem aan boord

nooit werd schoner zingen gehoord

op zee,

dan die twee

eros en eotica,

samen op weg naar itaka

DOODSVERLANGEN,

Ik doe niet aan doodsverlangen, ,

die bizarre Duitse romantiek
Doodsverlangen is voor pubers

die een opstel moeten schrijven
Zoals ik,
ik zat wat verloren

in klas en lijf
en loog diepzinnig en dacht

een 8
de leraar dacht

een vijf

HERINNERING

Herinnering werd wakker

in het verkeerde bed,

en vroeg het meisje naast hem waar hij was

Zij keek hem aan

Dit is het goede bed zei ze want hier lig ik,

en in een goed bed kun je niet vergeten,

een goed bed is een

ijzersterk flexibel improviserend duo geheugen,

de kunst van het gewilde weten

In een goed bed kun je je hersenen

naast je bril op het kastje van de badkamer leggen

Wat vind je,

zullen wij de dag noch even doornemen

En weer vergat ik

het vers om te onthouden

VOOR RITA BIJ THUISKOMST

woensdag

voor Rita

Symfonisch gekleed in verlangen,

wervelt zij door de kamer.

haar hakken tikken .

Ritme en maat op het laminaat

De radio zingt,

Dat zomaar kan zijn

wat is

Het volgende nummer heet refrein

STRING

Ik ben bang voor grijze stenen

En voor kiezels op het strand

De waarheid gaat op lange benen

Tot op haar billen bruingebrand,

Laat maar komen, denk ik en zing

Lekker ding waar is je string

Nooit gedacht,

Mens is mens

ding is ding,

ik leg mijzelf te vondeling,

met een gat in mijn verstand

aangespoeld op een kiezelstrand

ZONDER CLOU

De vis zoekt relatie met zijn vanger,

er moet nog wat worden gezegd

zonder punt vraagteken of antwoord

verlangen kijkt toe vanuit de boom

De blaadjes ritselen, er is geen clou

Alleen de steen ligt stil en droomt

en wordt wakker naast de vis

dit is waarheid

Er was eens een probleem

sorrry zei de prins.

dit keer kan ik je niet helpen,

je moet het zelf maar doen,

dat deed de prinses,

haar moeder was trots.

de prins danste met de prinses en de taart was lekker

ACHTEROM

Wat zie jij als je achterom kijkt?

vraagt de vis aan de bom

Hetzelfde als voor mij uit,

ritselt de boom

Hij is trots op zijn takken

Die maken kringen in het water

als ze zwiepen

Heb jij geen verleden? vraagt de vis

Ik vergeet alles wat ik niet nodig heb,

zegt de boom

Ik leef licht en luchtig

Dat lieg je, zegt de steen.

Je verstopt je verleden

tussen je wortels

en je neus,